τάμα

Ευχή προς θεό ή άγιο, η οποία περιέχει υπόσχεση ανταπόδοσης της χάρης με προσφορά αναθήματος ή δουλείας στο ιερό. Τα έθιμα των αρχαίων σχετικά με την ευχή προς το θείο και την προσφορά αναθήματος ή θυσίας μετά από την εκπλήρωσή της, παρέμειναν σχεδόν απαράλλακτα. Οι χριστιανοί όταν βρίσκονται σε κίνδυνο ή είναι άρρωστοι, τάζονται στον θεό ή σε άγιο, δηλαδή αφοσιώνονται σε αυτόν με το τάμα και αναλαμβάνουν την υποχρέωση να δουλεύουν για ένα χρονικό διάστημα, χωρίς μισθό, στον ναό ή για όφελος αυτού. Τα παιδιά, επειδή δεν μπορούν να δουλέψουν, ντύνονται με ράσα. Σε πολλά μέρη τα κορίτσια ντύνονται με μαύρα για ένα χρονικό διάστημα, χωρίς να υπάρχει πένθος και νηστεύουν. Οι ταμένοι πηγαίνουν να προσκυνήσουν τον σωτήρα άγιο, ξυπόλητοι ή βαδίζουν για ένα διάστημα με τα γόνατα. Αφιερώνουν αναθήματα στις θαυματουργές εικόνες ή στα ιερά των αγίων. Τα αναθήματα αυτά είναι διάφορα τιμαλφή, συνήθως ομοιώματα από πλάκες χρυσού ή ασημιού των προσώπων που σώθηκαν ή των μελών του σώματος που έγιναν καλά. Οι ναυτικοί ειδικά αφιερώνουν στον άγιο Νικόλαο ομοιώματα πλοίων, άλλοι δε καντήλια ή μανουάλια ή και νέες ιερές εικόνες, πολλές φορές με συμβολικές παραστάσεις.

* * *

το, Ν

1. υπόσχεση αφιέρωσης στον Θεό ή σε άγιο σε ανταπόδοση ζητούμενης χάρης, τάξιμο

2. συνεκδ. ανάθημα, αφιέρωμα, προσφορά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τάγμα < τάσσω (πρβλ. πράμα: πράγμα)].